అనగనగా ఒక చిన్న అడవిలో రెండు బాతు పిల్లలు ఉండేవి. అవి ఎప్పుడు ఏవో ఒక పోటీ పెట్టుకునేవి. పరుగు పందేమో , ఈతల పోటీయో , ఎగిరే పోటీయో పెట్టుకుని సంతోషిస్తుండేవి, అవి ఆడుకునేందుకు వెళ్ళినప్పుడు తల్లి బాతు చాలా జాగ్రత్తలు చెప్పేది. పిల్లలు ఆ జాగ్రతలన్ని పాటించి ఆటలన్ని ముగిశాక క్షేమంగా తిరిగి వస్తుండేవి.
ఒకరోజు అవి ఒక నదిలో ఈత పోటీ పెట్టుకున్నాయ్ . రెండు ఒకేసారి ఈదడం మొదలుపెట్టాయి.ఒక బాతు పిల్ల నీటి ప్రవాహం ఎక్కువగా లేని వైపునుంచే ఈదుకుంటూ వెళ్తుంది. కానీ రెండోది మాత్రం ఎక్కువ కష్టపడి ఈదకుండా గమ్యాన్ని త్వరగా చేరుకోవాలని ఆతృతతో నీటి ప్రవాహం ఎక్కువగా ఉన్నవైపుకు వెళ్ళింది.
"నీరు వేగంగా ప్రవహిస్తున్న వైపు ఈదకూడదు . కొట్టుకుపోతారు. అటువైపు సుడుగుండాలు కూడా ఉంటాయి. అందుకే అటువైపు వెళ్లకూడదు" అని తల్లి చెప్పిన మాటలు గుర్తుకువచ్చాయి. కాసేపు ఆలోచించి "నేను ఇప్పుడు కాస్త పెద్దగా అయ్యాను కదా ఏమి పర్వలేదులే" అనుకుంది బాతుపిల్ల. ఇంతలోనే ప్రమాదం ముంచుకొచ్చింది. వేగంగా ప్రవహిస్తున్న నీటితో పాటు బాతు కొట్టుకుపోసాగింది. బాతుపిల్ల భయపడింది. తల్లి చెప్పిన మాట వినకపోవడం వల్లే ఇంత పెద్ద ప్రమాదంలో పడ్డానని బాధ పడింది.
ఇంకో బాతుపిల్ల దానిని గమనించింది . కానీ ఏమిచేయలేక నిస్సహాయంగా బాధపడుతూ చూస్తూ ఉండిపోయింది.
ఇదంతా అక్కడ ఒక పెద్ద చెట్టు మీద ఉన్న ఒక కోతి గమనించింది. ఒక చెట్టు మీద నుంచి ఇంకో చెట్టు మీదికి దూకుతూ ఒక చెట్టు కొమ్మ మీద నుండి నదిలోకి వేలాడుతూ తోకతో బాతుపిల్లను బయటకు లాగేసింది.
బాతుపిల్ల ప్రమాదం నుంచి బయటపడింది . రెండు బాతుపిల్లలు కోతికి కృతజ్ఞతలు తెలిపాయి.
ప్రమాదం అంటే ఏమిటో ఎలా ఉంటుందో అనుభవపూర్వకంగా తెలుసుకున్న బాతుపిల్ల అప్పట్నుంచి తల్లి చెప్పిన జాగ్రతలన్నిట్నీ పాటించడం మొదలుపెట్టింది.
నీతి పెద్దలు
చెప్పిన మాట తప్పక ఆచరించాలి.🙏
Comments
Post a Comment